Lis i gęś

Lis i gęś Słom­ka po­ło­żo­na    Mię­dzy dwa bier­wio­na    Ule­ży, gdy są wil­głe, lecz po­no  Kru­chy jej byt, gdy bier­wio­na pło­ną.    Ko­mu na­zbyt mi­stycz­nym zda się to twier­dze­nie,    Te­mu nad­mie­nię    Że słom­ka -- przy­jaźń, a bier­wio­na --    On -- Ona.    Gęś, mło­da en­tu­zjast­ka,    Nie­co dzi­ka,  Świe­żo z gniazd­ka  W świat wpro­wa­dzo­na;  Lis, prze­che­ra po­nie­kąd i ka­wał szkod­ni­ka:  A prze­cie, co po­wie­cie, mo­je pa­nie? --  Naj­tkliw­sze z so­bą za­war­li przy­mie­rze.  O ży­ciu gę­ga­ła gęś ide­al­nym,  O wa­dach swych dzie­dzicz­nych    Lis jej szcze­kał szcze­rze,  Pła­kał na ło­nie jej nie­prze­ma­kal­nym:  Sło­wem, li­si sko­wyt i gę­sie gę­ga­nie    By­ły wzo­rem har­mo­nii. [...]

Ur. 7 lipca 1866 w Głażewie Zm. 11 listopada 1933 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Bajki (1902); Nowenna (1906); Ofiara królewny (powieść fantastyczna, 1906); Zwierzyniec (1912); Bajki o zwierzętach (1916), W kraju słońca (1919) Satyryk, bajkopisarz i poeta. Uważany za odnowiciela gatunku bajki poetyckiej. Swoje satyry kierował głównie przeciwko mieszczaństwu, jego utylitaryzmowi i obłudzie, ale jednocześnie nie popadał w moralizatorstwo. Ukończył wydział prawny Uniwersytetu Warszawskiego, jednak nie kontynuował kariery prawniczej. Pierwsze drobne utwory poetyckie zaczął publikować w 1894 r. W latach 1901-1907 był bliskim współpracownikiem Chimery, tam publikował swoje pierwsze bajki. W 1898 roku ożenił się z poetką, Marią Komornicką. Podczas podróży poślubnej postrzelił ją w szale zazdrości, a następnie próbował popełnić samobójstwo. Został aresztowany, żona zeznawała na jego korzyść. W 1900 r., po powrocie z podróży po Europie, ogłosili separację. W okresie międzywojennym został urzędnikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, później cenzorem filmowym. W 1929 odznaczono go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.