Dziewczyna z daleka

Przerwane milczenie

Natasza Silsterwitz jest już starą kobietą. Jej życie chyli się ku zachodowi. Myślała, że tajemnicę swojej przeszłości zabierze do grobu. Jednak myliła się. Pewnego dnia przed jej domem zjawia się Artur Adams, młody człowiek, który budzi obawy w jej sercu.  Przywozi ze sobą kopertę wypełnioną starymi fotografiami i srebrną piersiówkę, na której widok Nataszę ogarnia panika. Kobieta ma pewność, że ten mężczyzna przynajmniej w części zna jej dramatyczną przeszłość. Przeszłość, o której nie powiedziała nikomu – nawet najbliższej rodzinie. Adams z determinacją dąży do rozmowy z nestorką, a ona wie, że nie będzie w stanie przed nim uciec. I oto – u schyłku życia – przyjdzie jej wyjawić prawdę o sobie. Przed Arturem, ale i przed własną wnuczką, gdyż to właśnie ich Natasza zabiera w pełną napięcia podróż do przeszłości - na przedwojenną Wileńszczyznę i skutą lodem Syberię.

(…) Lena zobaczyła jego buty, zanim otworzyła furtkę. Wystawały spod krzaka i od razu rzucały się w oczy. Sznurowane pantofle, ładne, zupełnie nieodpowiednie na taką pogodę, ale idealnie dobrane do garniturowych spodni. Przekrzywiła głowę. Przez chwilę przyglądała się butom i nogawkom z prawdziwą ciekawością, a dopiero po kilku minutach głośno wrzasnęła i naparła na furtkę. Poślizgnęła się na zamarzniętej kałuży i runęła jak długa tuż przy nogach trupa. Nie miała pojęcia, dlaczego uznała, że to trup. Zaklęła, roztarła obolałe biodro i podniosła się z ziemi. Ostrożnie okrążyła krzak. Zachowywała się karygodnie. Powinna przecież pobiec do domu po komórkę i wezwać pomoc. Trup czy żywy, to nie miało znaczenia. Zawahała się i spojrzała w stronę domu. Na ganku zamajaczyła postać Nataszy.

– Babuniu!!! – wrzasnęła Lena. – Dzwoń po karetkę! Szybko! (…)

                                                                                       Fragment książki