Bliźnięta z lodu

Czy pochowali właściwą bliźniaczkę?

Rok temu siedmioletnia Kirstie straciła siostrę bliźniaczkę, Lydię. Dziewczynka była świadkiem tragedii, która pozostawiła głęboką ranę w jej psychice. Rodzice bliźniaczek, Angus i Sarah usiłują wrócić do normalności, ale każdy dzień, wszystko co ich otacza bez przerwy przypomina o śmierci dziecka. Gdy Angus dziedziczy po babci maleńką szkocką wyspę, od razu postanawiają się tam przeprowadzić, licząc na to, że nowe otoczenie pomoże się otrząsną po traumie. Jednak gdy ich żyjąca córka, Kirstie, twierdzi, że pomylili jej tożsamość – i że w rzeczywistości jest Lydią – koszmar powraca. Zbliża się zima i Angus jest zmuszony opuścić wyspę, by podjąć pracę. Sarah czuje się odizolowana i samotna, a Kirstie (a może to Lydia) staje się coraz bardziej nerwowa. Gdy potężny sztorm odcina od świata Sarę i jej córeczkę, zmuszone są stawić czoła temu, co naprawdę wydarzyło się tamtego strasznego dnia. Bliźnięta z Lodu to genialny, trzymający w napięciu thriller. Niezwykle intrygująca historia przepełniona atmosferą mrocznej tajemnicy. 

(…) Nasze krzesła stoją dokładnie dwa metry od siebie. Oba przodem do wielkiego biurka, jakbyśmy byli parą na terapii małżeńskiej; uczucie, które znam aż za dobrze. W pokoju dominują dwa wysokie, osiemnastowieczne przesuwne okna bez zasłon: bliźniacze portrety ciemnego, zamglonego nieba nad Londynem.
– Moglibyśmy włączyć światło? – pyta mój mąż, a młody adwokat, Andy Walker, podnosi wzrok znad papierów, może lekko zirytowany.
– Oczywiście – mówi. – Przepraszam. – Sięga do przełącznika, który ma za plecami, i dwie wysokie stojące lampy zalewają pokój żółtym światłem, a imponujące okna czernieją.
Widzę teraz swoje odbicie w szybie: opanowana, bierna, kolana razem. Kim jest ta kobieta?
Nie jest taka, jak była kiedyś. Jej oczy są niebieskie jak zawsze, ale smutniejsze. Twarz lekko zaokrąglona i blada, szczuplejsza niż dawniej. Wciąż jest dość ładną blondynką – ale spłowiałą i jakby skurczoną; trzydziestotrzyletnia kobieta, w której nie pozostało nic z dziewczyny (…)